Czerwona, twarda krostka na twarzy na początku wygląda jak wszystkie inne krosty. Jednak przy dotyku sprawia dość duży ból. Z dnia na dzień krosta powiększa się, wypełnia ropą, pęcznieje, a pod skórą widać biały koniuszek czopa. I już wiadomo, że nie jest to zwykły wyprysk, ale bakteryjne zapalenie skóry zwane czyrakiem, wrzodem, ropniem.
Jak powstaje czyrak? Jakie są objawy?
Prawie każdy z nas jest nosicielem gronkowca złocistego – groźnej bakterii, która może wywołać poważną chorobę a nawet doprowadzić do śmierci chorego. Bakterie mamy w gardle, w uszach, w nosie, we włosach, w miejscach, gdzie wydziela się więcej potu. Jeśli nasz organizm funkcjonuje prawidłowo i nie są zaburzone jego funkcje obronne, to bakterie się nie namnażają i nie są dla nas groźne.
W przypadku znacznego spadku odporności gronkowiec złocisty atakuje, a stan zapalny objawia się w formie czyraka.
Chory, u którego pojawił się czyrak cierpi z powodu bólu, ma podwyższoną temperaturę. Bywa, że węzły chłonne położone najbliżej miejsca wystąpienia ropnia są powiększone i obolałe.
Gdzie czyraki rosną najczęściej?
Czyraki powstają w głównie mieszkach włosowych na twarzy, pod pachami, na klatce piersiowej. Czasem umiejscawiają się w uchu, na przedramionach, na pośladkach. Bywa, że podatny grunt znajdą na innej części ciała – bakterie rozwijać się mogą praktycznie wszędzie tam, gdzie jest uszkodzony naskórek.
Czyraki rosną dość szybko, pękają i oczyszczają się przynosząc choremu znaczną ulgę. Czasem w krótkim czasie w tym samym miejscu może pojawić się następny ropień, a nawet więcej niż jeden. Jest to stan poważnego zagrożenia naszego zdrowia i zdecydowanie wymaga interwencji lekarskiej.
Jak leczyć czyraki?
Z reguły zapalenie bakteryjne ma łagodny, niegroźny przebieg i po samooczyszczeniu się czyraka mija bezpowrotnie. Można na powstałą zmianę nakładać opatrunek z maścią zawierającą antybiotyk. Nie wolno samemu w warunkach domowych przekłuwać i wyciskać wrzodów. Niewłaściwe postępowanie może doprowadzić do rozprzestrzenienia się infekcji bakteryjnej.
Niefachowe usuwanie ropnia czasem zostawia ślad w postaci blizny. Jeśli został w ten sposób zlikwidowany czyrak na twarzy, to możemy zostać z niechcianą pamiątką, która oszpeci nas na zawsze.
Jeśli czyrak jest bardzo duży, albo występuje w większej ilości, powtarza się, to konieczna jest wizyta u lekarza. W tym miejscu dochodzimy do niezwykle istotnego problemu – czyraki jako skutki spadku odporności mogą być sygnałem informującym o groźnej chorobie rozwijającej się niepostrzeżenie w naszym organizmie.
Jakim chorobom mogą towarzyszyć czyraki?
Czyrak może powstać na ciele każdego człowieka, który cierpi na chorobę obniżającą odporność. Wśród najważniejszych związanych z powstawaniem ropnych bakteryjnych zmian są:
1. Cukrzyca.
Poważna choroba cywilizacyjna, rozwijająca się powoli, czasem niepostrzeżenie. Jeśli nie sprawdzamy poziomu glukozy we krwi, to nawet przez kilka lat możemy nie wiedzieć o rozwijającej się groźnej, wyniszczającej organizm chorobie.
Chory na cukrzycę ma źle odżywioną skórę. Cukier zniszczył bowiem włosowate naczynia krwionośne niosące natlenioną, bogatą w składniki pokarmowe krew i część skóry obumiera. Naskórek się łuszczy, swędzi a chory rozdrapując swędzące miejsce wprowadza do krwi gronkowce. Powstały w tym miejscu czyrak może nawet uratować nam życie, o ile potraktujemy go poważnie i zasięgniemy porady lekarza.
2. Atopowe Zapalenie Skóry (AZS), łuszczyca.
Choroby znacznie obniżające odporność organizmu. Podobnie jak przy cukrzycy w źle odżywionych zmianach skórnych mogą powstawać stany zapalne wywołane przez gronkowca złocistego.
3. Choroby nerek.
Wszystkie choroby powodujące niewydolność nerek wpływają na zmniejszenie się ilości białych krwinek. To właśnie one są odpowiedzialne za odporność organizmu. Jeśli jest ich za mało, organizm przegrywa walkę z atakującymi go bakteriami.
Ponadto czyraki mogą towarzyszyć chorobom wątroby, otyłości, chorobie alkoholowej, AIDS, nowotworom.
Każdy czyrak to głos naszego organizmu, ważna informacja o jego kondycji, ostrzeżenie o możliwości powstania stanu zagrażającego życiu.
Jako poważna zmiana bakteryjna czyrak może doprowadzić nawet do powstania sepsy. Mając czyraka należy pamiętać, że łatwo jest przenieść go na innych. Dlatego niezwykle ważne jest zachowanie najwyższej ostrożności i higieny. Zakładanie rękawiczek przy zmianie opatrunku, częste mycie rąk, odkażanie przedmiotów używanych przez chorego, pranie pościeli, bielizny, ubrań to niezbędne działania ochronne.
Nie lekceważmy czyraków – to nie tylko problem estetyczny. To stan zapalny, który może być początkiem albo objawem bardzo groźnej choroby.
