Okres ten zapoczątkował prawdziwą modę. Kobiety przede wszystkim chciały zachwycać swym ubiorem. Stanowiło to powód do kopiowania różnych elementów stroju. W tym okresie można było zauważyć duże wpływy modowe ze Wschodu. Zachwycały różnokolorowe ubiory o zupełnie nieznanych motywach i krojach pochodzące z Bizancjum, Najbardziej pożądane były tkaniny o ogromnych wzorach kwiatowych, noszono także wymyślne nakrycia głowy. Najbardziej bogato szyte były królewskie ubiory, tkane purpurą i złotymi nićmi. Miały zachwycać swoim kunsztem i bogactwem. Władze kościelne sprzeciwiały się jednak wymyślnym i bogatym strojom. Postulowali oni noszenie prostych szat, gdyż wpływ ze wschodu może spowodować upadek moralności ludzi. Sytuacja ta doprowadziła nawet do społecznych uregulowań. We Francji w XIII wieku wydano nawet rozporządzenie, które miało na celu uregulować kwestię ubioru. Określono w nim ilość przysługujących sukien dla kobiet oraz zakazano publicznego noszenia złota i biżuterii wykonanej z kosztownych kamieni.
